''ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ''

Ο Ονούφριος περπατούσε στην πόλη, χαμένος στις σκέψεις του. Πήγαινε στην εκκλησία. Ένιωθε πως είχε απομακρυνθεί πολύ από το Θεό και είχε πάρει την απόφαση να γυρίσει πίσω.
«Δεν αντέχω άλλο» σκεφτόταν. «Οι ενοχές και οι τύψεις και το αίσθημα ότι κάτι λείπει από τη ζωή μου με έχουν κουράσει».
Μ’ αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, προχωρούσε προς την επιβλητική εκκλησία στη γωνιά του δρόμου.
«Ομορφο κτίριο» σκέφτηκε. «Οχι σαν αυτούς τους γυάλινους ουρανοξύστες που έχουν κατακλύσει την πόλη».
Είχε κάνει αρκετό δρόμο, αλλά να που έφτασε στην εκκλησία. Στάθηκε αμήχανα μπροστά στην τεράστια εξωτερική πόρτα. Τελικά, με μια αποφασιστική κίνηση, ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας και μπήκε μέσα.
Στάθηκε λίγο ακίνητος μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια του στο ημίφως της εκκλησίας. «Θα περάσετε μέσα;» άκουσε ξαφνικά μια φωνή δίπλα του και τρόμαξε. Γύρισε προς τα εκεί απ' όπου ερχόταν η φωνή και διέκρινε μια μικρόσωμη και λίγο καμπουριασμένη κυρία με γκρίζα μαλλιά μαζεμένα κότσο.
-Θα περάσετε μέσα; επανέλαβε.
-Α, ναι, βέβαια, απάντησε ο Ονούφριος. Θα έρθω.
-Το μυαλό σας, παρακαλώ.
Ο Ονούφριος ήταν σίγουρος ότι δεν άκουσε καλά. Η γυναίκα όμως επανέλαβε το ίδιο και αυτή τη φορά πιο καθαρά και πιο αργά.
-Το μυαλό σας, παρακαλώ, κύριε. -Το μυαλό μου; -Ναι, θα μπείτε στην εκκλησία, έτσι δεν είναι;
Ο Ονούφριος έγνεψε καταφατικά. -Αποφασίσατε ν' ακολουθήσετε τον Ιησού και να γίνετε χριστιανός;
-Ναι, αποκρίθηκε εκείνος.
-Λοιπόν, πρέπει να το αφήσετε εδώ το μυαλό σας. Δε θα το χρειαστείτε από δω και πέρα. Θα το πάρουμε και θα το βάλουμε στα ράφια, εδώ, με τ’ όνομά σας επάνω, ώστε να μη χαθεί. Θα είναι σε καλά χέρια, μην ανησυχείτε, πάντα έτσι γίνεται. Αν πρόκειται να γίνετε χριστιανός, πρέπει ν’ αφήσετε το μυαλό σας εδώ, στο βεστιάριο.
Φυσικά, η εμπειρία του Ονούφριου δεν είναι πραγματική. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει τι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι σχετικά με τη χριστιανική πίστη. Νομίζουν ότι για να γίνει κανείς χριστιανός πρέπει «ν’ αφήσει το μυαλό του στο βεστιάριο», να θυσιάσει δηλαδή τη νοημοσύνη του και ν’ αδιαφορήσει για κάθε λογική διεργασία.
Αυτό όμως είναι μύθος.
Πολλοί από τους εξυπνότερους ανθρώπους στην ιστορία ήταν χριστιανοί: για παράδειγμα, ο απ. Παύλος, ο Αυγουστίνος, ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο Ιωάννης Καλβίνος, ο Ιωάννης Βουνιάνος, ο Ντήτριχ Μπόνχεφερ, ο Φράνσις Σέιφερ.
Για να γίνεις χριστιανός δε χρειάζεται να κάνεις συμβιβασμούς και να απαρνηθείς το λογικό σου. Αντίθετα, θα το συμπληρώσεις. Οταν κάποιος γίνεται χριστιανός, συνήθως εκπλήσσεται γιατί βλέπει τα κομμάτια της ζωής του να μπαίνουν στη θέση τους, σαν σε παζλ.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Σι Ες Λιούις διηγείται πόσο απέφευγε και αντιστεκόταν στο Ευαγγέλιο όταν ήταν νεότερος, επειδή πίστευε ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα σύστημα ασυμβίβαστο με τη λογική. Οταν όμως έσπασε η αντίστασή του, τον περίμενε ένα χαρούμενο ξάφνιασμα. Ανακάλυψε ότι το να γίνει χριστιανός πυροδότησε τη φαντασία και τη δημιουργικότητα του. Έγινε διάσημος για τα χριστιανικά έργα του, όπως το «Screwtape Letters» ή το εξάτομο «Χρονικό της Νάρνια».
Ο Λιου Γουάλας είχε βάλει στόχο να ανασκευάσει το Χριστιανισμό με το δυνατό μυαλό, τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του. Αλλά η δύναμη του Ευαγγελίου τον έκανε συνειδητό χριστιανό, αυτόν, το διάσημο συγγραφέα του κλασικού μυθιστορήματος «Μπεν Χουρ».
Ο Βρετανός δικαστής Φρανκ Μόρισον σκόπευε να γράψει ένα βιβλίο για να καταρρίψει την ιστορικότητα της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Έκανε εξονυχιστική έρευνα, συγκέντρωσε αποδείξεις για τα ιστορικά γεγονότα και εργάστηκε σκληρά και με μεγάλη αφοσίωση για να εκπληρώσει το σκοπό του. Τελικά, όμως, η ίδια η νοημοσύνη του σε συνδυασμό με τα συμπεράσματα που έβγαλε απ’ όλη αυτή τη διαδικασία τον έπεισε ότι ο Ιησούς πραγματικά αναστήθηκε! Κι έτσι έγινε χριστιανός.
Το Ευαγγέλιο δεν απαιτεί να εγκαταλείψεις το μυαλό σου και τη λογική σου. Αντίθετα, απαιτεί να χρησιμοποιήσεις όλες τις δυνατότητες του μυαλού σου, ώστε να είσαι σε θέση να λες με σιγουριά μαζί με τον απόστολο Παύλο: «Δεν ντρέπομαι που υπηρετώ το ευαγγέλιο του Χριστού, γιατί αυτό είναι η δύναμη του Θεού, που σώζει καθέναν που πιστεύει» (Ρωμαίους 1:1