Πολλοί άνθρωποι, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, βλέπουν τη Βίβλο κάπως
σαν γραβιέρα: περιέχει πολλά καλά πράγματα, αλλά έχει και πολλές
«τρύπες».
«Ω, η Βίβλος σίγουρα βοηθάει πολύ και καθοδηγεί» λένε. «Εμένα μου αρέσουν πιο πολύ οι Ψαλμοί. Να, ο Ψαλμός 23 είναι ο αγαπημένος μου». Αλλά αν τους πιέσεις λίγο, τελικά παραδέχονται: «Ξέρεις, υπάρχουν μερικά προβληματικά σημεία στην Αγία Γραφή. Εννοώ ότι περιέχει κάποιες ανακρίβειες, αλλά, εντάξει, δε με πειράζει ιδιαίτερα. Έτσι κι αλλιώς, δε γράφτηκε για ιστορικό βιβλίο. Εξάλλου, είναι ακριβής και σαφής στα σημεία που χρειάζεται να είναι, δηλαδή σε θέματα πίστης και δογμάτων».
Αυτό είναι μύθος.
Πολύ συχνά, οι άνθρωποι που κάνουν τέτοιου είδους παρατηρήσεις δεν έχουν παρά μια ασαφή και συγκεχυμένη άποψη σχετικά με τα «λάθη» για τα οποία μιλάνε. Η Βίβλος δεν είναι καθόλου γεμάτη τρύπες, δεν περιέχει ανακρίβειες. Είναι ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού, γραμμένη σε μια περίοδο χιλίων εξακοσίων χρόνων από σαράντα διαφορετικούς συγγραφείς. Τα χειρόγραφα που διατηρήθηκαν ως τις μέρες μας, γραμμένα από πολύ προσεχτικούς αντιγραφείς, αντέχουν στην κριτική εξέταση και του πιο δύσπιστου επιστήμονα. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι τα πιο προσεγμένα, καλοδιατηρημένα και αξιόπιστα ντοκουμέντα του αρχαίου κόσμου.
Οι ακόλουθοι του Ιησού δεν μπορούν να παραβλέψουν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κύριος πίστευε στην αξιοπιστία των Γραφών. Είπε: «Ο,τι είναι γραμμένο στη Γραφή δεν μπορεί να καταλυθεί» (Ιωάννης 10:35).
Ο Ιησούς αναφέρθηκε στην εμπειρία του Ιωνά παρουσιάζοντάς την ως πραγματικό γεγονός. Χρησιμοποίησε εδάφια της Π. Διαθήκης όταν πειράστηκε από το σατανά στην έρημο. Χρησιμοποίησε πάρα πολλές φορές εδάφια κατά τη διδασκαλία Του. Θεωρούσε τη διδαχή, τις ιστορικές αναφορές και τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης απολύτως αξιόπιστα.
Με τον ίδιο τρόπο, οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης επιβεβαίωσαν την αξιοπιστία των Γραφών. Ο απ. Παύλος μάς γράφει: «Ο,τι βρίσκεται στη Γραφή είναι εμπνευσμένο από το Πνεύμα του Θεού κι είναι ωφέλιμο για τη διδασκαλία της αλήθειας, για τον έλεγχο της πλάνης, για τη διόρθωση των λαθών, για τη διαπαιδαγώγηση σε μια ζωή όπως τη θέλει ο Θεός» (Β' Τιμόθεο 3:16).
Και αυτός, όπως και οι άλλοι απόστολοι, επιβεβαίωνε τη θεοπνευστία της Καινής Διαθήκης με τα εξής λόγια: «Αυτά που σας γράφω είναι εντολές του Κυρίου» (Α' Κορινθίους 14:37).
Υπάρχουν βέβαια στη Βίβλο συμβάντα που παρουσιάζονται από διαφορετική οπτική γωνία, δηλαδή γεγονότα στα οποία η έμφαση δίνεται σε διαφορετικά σημεία, και υπάρχουν και άλλες επιφανειακές διαφορές. Υπήρξαν δυσκολίες κατά τη μετάφραση των πρωτότυπων εβραϊκών ή ελληνικών κειμένων και πολλές φορές δόθηκε λανθασμένη ερμηνεία σε κάποια βιβλικά αποσπάσματα. Παρ’ όλα αυτά, όταν οι χριστιανοί του 20ου αιώνα ανοίγουν τη Βίβλο, διαβάζουν το θεόπνευστο, καλοδιατηρημένο, αξιόπιστο Λόγο του Θεού. Ο Ησαίας λέει: «Το χορτάρι ξεραίνεται, μαραίνεται ο ανθός, μα ο λόγος του Θεού μας μένει αιώνια» (Ησαίας 40:8).
«Ω, η Βίβλος σίγουρα βοηθάει πολύ και καθοδηγεί» λένε. «Εμένα μου αρέσουν πιο πολύ οι Ψαλμοί. Να, ο Ψαλμός 23 είναι ο αγαπημένος μου». Αλλά αν τους πιέσεις λίγο, τελικά παραδέχονται: «Ξέρεις, υπάρχουν μερικά προβληματικά σημεία στην Αγία Γραφή. Εννοώ ότι περιέχει κάποιες ανακρίβειες, αλλά, εντάξει, δε με πειράζει ιδιαίτερα. Έτσι κι αλλιώς, δε γράφτηκε για ιστορικό βιβλίο. Εξάλλου, είναι ακριβής και σαφής στα σημεία που χρειάζεται να είναι, δηλαδή σε θέματα πίστης και δογμάτων».
Αυτό είναι μύθος.
Πολύ συχνά, οι άνθρωποι που κάνουν τέτοιου είδους παρατηρήσεις δεν έχουν παρά μια ασαφή και συγκεχυμένη άποψη σχετικά με τα «λάθη» για τα οποία μιλάνε. Η Βίβλος δεν είναι καθόλου γεμάτη τρύπες, δεν περιέχει ανακρίβειες. Είναι ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού, γραμμένη σε μια περίοδο χιλίων εξακοσίων χρόνων από σαράντα διαφορετικούς συγγραφείς. Τα χειρόγραφα που διατηρήθηκαν ως τις μέρες μας, γραμμένα από πολύ προσεχτικούς αντιγραφείς, αντέχουν στην κριτική εξέταση και του πιο δύσπιστου επιστήμονα. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι τα πιο προσεγμένα, καλοδιατηρημένα και αξιόπιστα ντοκουμέντα του αρχαίου κόσμου.
Οι ακόλουθοι του Ιησού δεν μπορούν να παραβλέψουν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κύριος πίστευε στην αξιοπιστία των Γραφών. Είπε: «Ο,τι είναι γραμμένο στη Γραφή δεν μπορεί να καταλυθεί» (Ιωάννης 10:35).
Ο Ιησούς αναφέρθηκε στην εμπειρία του Ιωνά παρουσιάζοντάς την ως πραγματικό γεγονός. Χρησιμοποίησε εδάφια της Π. Διαθήκης όταν πειράστηκε από το σατανά στην έρημο. Χρησιμοποίησε πάρα πολλές φορές εδάφια κατά τη διδασκαλία Του. Θεωρούσε τη διδαχή, τις ιστορικές αναφορές και τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης απολύτως αξιόπιστα.
Με τον ίδιο τρόπο, οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης επιβεβαίωσαν την αξιοπιστία των Γραφών. Ο απ. Παύλος μάς γράφει: «Ο,τι βρίσκεται στη Γραφή είναι εμπνευσμένο από το Πνεύμα του Θεού κι είναι ωφέλιμο για τη διδασκαλία της αλήθειας, για τον έλεγχο της πλάνης, για τη διόρθωση των λαθών, για τη διαπαιδαγώγηση σε μια ζωή όπως τη θέλει ο Θεός» (Β' Τιμόθεο 3:16).
Και αυτός, όπως και οι άλλοι απόστολοι, επιβεβαίωνε τη θεοπνευστία της Καινής Διαθήκης με τα εξής λόγια: «Αυτά που σας γράφω είναι εντολές του Κυρίου» (Α' Κορινθίους 14:37).
Υπάρχουν βέβαια στη Βίβλο συμβάντα που παρουσιάζονται από διαφορετική οπτική γωνία, δηλαδή γεγονότα στα οποία η έμφαση δίνεται σε διαφορετικά σημεία, και υπάρχουν και άλλες επιφανειακές διαφορές. Υπήρξαν δυσκολίες κατά τη μετάφραση των πρωτότυπων εβραϊκών ή ελληνικών κειμένων και πολλές φορές δόθηκε λανθασμένη ερμηνεία σε κάποια βιβλικά αποσπάσματα. Παρ’ όλα αυτά, όταν οι χριστιανοί του 20ου αιώνα ανοίγουν τη Βίβλο, διαβάζουν το θεόπνευστο, καλοδιατηρημένο, αξιόπιστο Λόγο του Θεού. Ο Ησαίας λέει: «Το χορτάρι ξεραίνεται, μαραίνεται ο ανθός, μα ο λόγος του Θεού μας μένει αιώνια» (Ησαίας 40:8).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου