Πολλοί άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι η χριστιανική
πίστη ερμηνεύεται ψυχολογικά ως αποτέλεσμα πλύσης εγκεφάλου, που
επιτυγχάνεται μέσω πειστικών λέξεων και συγκινητικών χριστιανικών
«μύθων». Φαντάζονται ότι η χριστιανική ζωή είναι αυταπάτη. Πιστεύουν,
δηλαδή, ότι οι χριστιανοί ουσιαστικά ξεγελούν εαυτούς και αλλήλους με
ορισμένες αλλαγές στη συμπεριφορά.
Αυτό είναι μύθος. Έδινα τη μαρτυρία μου για το Χριστό σε μια συζήτηση στο μάθημα της ιστορίας. Καθώς τελείωνα, ο καθηγητής είπε:
-Κοίταξε, ΜακΝτάουελ. Εμάς μας ενδιαφέρουν γεγονότα, όχι μαρτυρίες. Αμάν πια! Τα έχουμε ξανακούσει αυτά! Έχω συναντήσει πάρα πολλούς ανθρώπους που λένε ότι άλλαξαν αφότου πίστεψαν στο Χριστό.
-Ευχαριστώ για την παρατήρηση, είπα. Μισό λεπτό να ολοκληρώσω αυτό που έλεγα και θα σας απαντήσω αμέσως.
Μετά από λίγα λεπτά, έδωσα απάντηση στις αντιρρήσεις του καθηγητή μου.
-Πολλοί από σας λέτε: «Ο Χριστός άλλαξε τη ζωή σου - κι εμένα τι με νοιάζει;». Θα σας πω αμέσως.
»Ένα πράγμα που μου επιβεβαίωσε την ανάσταση του Χριστού πριν από δυο χιλιάδες χρόνια είναι η θεαματική αλλαγή που συμβαίνει στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, μόλις πιστέψουν στον Ιησού. Αν και όλοι αυτοί προέρχονται από όλες τις φυλές της γης και από κάθε κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο, όμως αλλάζουν με παρόμοιο τρόπο. Από τον πιο έξυπνο καθηγητή μέχρι τον πιο αμόρφωτο ιθαγενή, όταν κάποιος εμπιστεύεται τη ζωή του στο Χριστό, τότε αρχίζει να αλλάζει.
»Μερικοί λένε ότι είναι απλά θετική σκέψη, άλλοι λένε ότι τελικά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα. Για το χριστιανό όμως, πίσω από την υποκειμενική του εμπειρία υπάρχει η αντικειμενική πραγματικότητα: το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και η ανάστασή Του.
»Για παράδειγμα, ας φανταστούμε ένα φοιτητή να έρχεται στην αίθουσα και να μας λέει: Παιδιά, έχω μια βραστή ντομάτα στο δεξί παπούτσι μου. Αυτή η ντομάτα έχει αλλάξει τη ζωή μου. Μου έδωσε ειρήνη, αγάπη και χαρά που ποτέ πριν δεν είχα. Οχι μόνο αυτό, αλλά τώρα μπορώ να τρέξω τα εκατό μέτρα σε δέκα δευτερόλεπτα!».
Χαμογέλασα κοιτάζοντας τους μαθητές.
-Είναι δύσκολο να μιλήσεις λογικά με έναν τέτοιο άνθρωπο, είπε ο καθηγητής.
-Αν όμως η ζωή του πιστοποιεί όσα λέει, τότε αλλάζει το πράγμα, του απάντησα. Η προσωπική μαρτυρία είναι συνήθως ένα υποκειμενικό επιχείρημα για κάτι. Γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να απορρίπτεις μια υποκειμενική εμπειρία σαν άσχετη και αβάσιμη. »Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν δυο ερωτήματα με τα οποία εξετάζω τις υποκειμενικές εμπειρίες. Πρώτα απ’ όλα, ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια πίσω από τη συγκεκριμένη υποκειμενική εμπειρία; Δεύτερον, πόσοι άλλοι άνθρωποι έχουν ζήσει την ίδια υποκειμενική εμπειρία που σχετιζόταν με την ίδια αντικειμενική πραγματικότητα;
«Με πιο απλά λόγια: Τι θα συμβεί, αν υποβάλλεις σ’ αυτό το τεστ την υπόθεση της βραστής ντομάτας στο παπούτσι; Στην πρώτη ερώτηση, η αντικειμενική πραγματικότητα είναι η βραστή ντομάτα στο παπούτσι.
»Η δεύτερη ερώτηση θα ήταν η εξής: Πόσοι άνθρωποι σ’ αυτή την τάξη, σ’ αυτό το πανεπιστήμιο, σ’ αυτή τη χώρα, σ’ αυτή την ήπειρο κ.λπ. έχουν στη ζωή τους αυτή την εμπειρία της ειρήνης και χαράς σε συνδυασμό με ταχύτητα εξαιτίας της βραστής ντομάτας στο δεξί παπούτσι;.
Οι περισσότεροι ακροατές μου γέλασαν, και με το δίκιο τους. Ήταν ολοφάνερο ότι η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα ήταν «απολύτως κανένας!». Τι συμβαίνει όταν κάνουμε τις ίδιες ερωτήσεις για την εμπειρία της χριστιανικής πίστης; 1. Ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια, η βάση της υποκειμενικής εμπειρίας της αλλαγμένης ζωής;
Απάντηση: Το πρόσωπο του Χριστού και η ανάστασή Του. 2. Πόσοι άλλοι άνθρωποι είχαν την ίδια υποκειμενική εμπειρία που σχετιζόταν με την αντικειμενική πραγματικότητα του Ιησού Χριστού;
Απάντηση: Εκατομμύρια άνθρωποι, με διαφορετική προέλευση, εθνικότητα και επάγγελμα, άρχισαν να γεύονται ειρήνη, χαρά και νίκη, από την ώρα που έδωσαν τη ζωή τους στο Χριστό. Η εμπειρία της χριστιανικής πίστης δεν έχει καμιά σχέση με πλύση εγκεφάλου. Αν και είναι υποκειμενική, βασίζεται σε μια αντικειμενική πραγματικότητα και έχει αποδειχτεί αληθινή άπειρες φορές στις ζωές αμέτρητων διαφορετικών ανθρώπων. Ο απ. Παύλος αναφέρεται στη δύναμη της χριστιανικής εμπειρίας, όταν γράφει στους Κορίνθιους: «Μην έχετε αυταπάτες, στη βασιλεία του Θεού δε θα έχουν θέση ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες ούτε κλέφτες ούτε πλεονέκτες ούτε μέθυσοι ούτε υβριστές ούτε άρπαγες. Και τέτοιοι ήσασταν κάποτε μερικοί, αλλά με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού και με την ενέργεια του Πνεύματος του Θεού καθαριστήκατε από την αμαρτία, γίνατε λαός του Θεού και σωθήκατε από την επερχόμενη οργή του Θεού» Α' Κορινθίους 6:9β-11
Αυτό είναι μύθος. Έδινα τη μαρτυρία μου για το Χριστό σε μια συζήτηση στο μάθημα της ιστορίας. Καθώς τελείωνα, ο καθηγητής είπε:
-Κοίταξε, ΜακΝτάουελ. Εμάς μας ενδιαφέρουν γεγονότα, όχι μαρτυρίες. Αμάν πια! Τα έχουμε ξανακούσει αυτά! Έχω συναντήσει πάρα πολλούς ανθρώπους που λένε ότι άλλαξαν αφότου πίστεψαν στο Χριστό.
-Ευχαριστώ για την παρατήρηση, είπα. Μισό λεπτό να ολοκληρώσω αυτό που έλεγα και θα σας απαντήσω αμέσως.
Μετά από λίγα λεπτά, έδωσα απάντηση στις αντιρρήσεις του καθηγητή μου.
-Πολλοί από σας λέτε: «Ο Χριστός άλλαξε τη ζωή σου - κι εμένα τι με νοιάζει;». Θα σας πω αμέσως.
»Ένα πράγμα που μου επιβεβαίωσε την ανάσταση του Χριστού πριν από δυο χιλιάδες χρόνια είναι η θεαματική αλλαγή που συμβαίνει στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, μόλις πιστέψουν στον Ιησού. Αν και όλοι αυτοί προέρχονται από όλες τις φυλές της γης και από κάθε κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο, όμως αλλάζουν με παρόμοιο τρόπο. Από τον πιο έξυπνο καθηγητή μέχρι τον πιο αμόρφωτο ιθαγενή, όταν κάποιος εμπιστεύεται τη ζωή του στο Χριστό, τότε αρχίζει να αλλάζει.
»Μερικοί λένε ότι είναι απλά θετική σκέψη, άλλοι λένε ότι τελικά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα. Για το χριστιανό όμως, πίσω από την υποκειμενική του εμπειρία υπάρχει η αντικειμενική πραγματικότητα: το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και η ανάστασή Του.
»Για παράδειγμα, ας φανταστούμε ένα φοιτητή να έρχεται στην αίθουσα και να μας λέει: Παιδιά, έχω μια βραστή ντομάτα στο δεξί παπούτσι μου. Αυτή η ντομάτα έχει αλλάξει τη ζωή μου. Μου έδωσε ειρήνη, αγάπη και χαρά που ποτέ πριν δεν είχα. Οχι μόνο αυτό, αλλά τώρα μπορώ να τρέξω τα εκατό μέτρα σε δέκα δευτερόλεπτα!».
Χαμογέλασα κοιτάζοντας τους μαθητές.
-Είναι δύσκολο να μιλήσεις λογικά με έναν τέτοιο άνθρωπο, είπε ο καθηγητής.
-Αν όμως η ζωή του πιστοποιεί όσα λέει, τότε αλλάζει το πράγμα, του απάντησα. Η προσωπική μαρτυρία είναι συνήθως ένα υποκειμενικό επιχείρημα για κάτι. Γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να απορρίπτεις μια υποκειμενική εμπειρία σαν άσχετη και αβάσιμη. »Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν δυο ερωτήματα με τα οποία εξετάζω τις υποκειμενικές εμπειρίες. Πρώτα απ’ όλα, ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια πίσω από τη συγκεκριμένη υποκειμενική εμπειρία; Δεύτερον, πόσοι άλλοι άνθρωποι έχουν ζήσει την ίδια υποκειμενική εμπειρία που σχετιζόταν με την ίδια αντικειμενική πραγματικότητα;
«Με πιο απλά λόγια: Τι θα συμβεί, αν υποβάλλεις σ’ αυτό το τεστ την υπόθεση της βραστής ντομάτας στο παπούτσι; Στην πρώτη ερώτηση, η αντικειμενική πραγματικότητα είναι η βραστή ντομάτα στο παπούτσι.
»Η δεύτερη ερώτηση θα ήταν η εξής: Πόσοι άνθρωποι σ’ αυτή την τάξη, σ’ αυτό το πανεπιστήμιο, σ’ αυτή τη χώρα, σ’ αυτή την ήπειρο κ.λπ. έχουν στη ζωή τους αυτή την εμπειρία της ειρήνης και χαράς σε συνδυασμό με ταχύτητα εξαιτίας της βραστής ντομάτας στο δεξί παπούτσι;.
Οι περισσότεροι ακροατές μου γέλασαν, και με το δίκιο τους. Ήταν ολοφάνερο ότι η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα ήταν «απολύτως κανένας!». Τι συμβαίνει όταν κάνουμε τις ίδιες ερωτήσεις για την εμπειρία της χριστιανικής πίστης; 1. Ποια είναι η αντικειμενική αλήθεια, η βάση της υποκειμενικής εμπειρίας της αλλαγμένης ζωής;
Απάντηση: Το πρόσωπο του Χριστού και η ανάστασή Του. 2. Πόσοι άλλοι άνθρωποι είχαν την ίδια υποκειμενική εμπειρία που σχετιζόταν με την αντικειμενική πραγματικότητα του Ιησού Χριστού;
Απάντηση: Εκατομμύρια άνθρωποι, με διαφορετική προέλευση, εθνικότητα και επάγγελμα, άρχισαν να γεύονται ειρήνη, χαρά και νίκη, από την ώρα που έδωσαν τη ζωή τους στο Χριστό. Η εμπειρία της χριστιανικής πίστης δεν έχει καμιά σχέση με πλύση εγκεφάλου. Αν και είναι υποκειμενική, βασίζεται σε μια αντικειμενική πραγματικότητα και έχει αποδειχτεί αληθινή άπειρες φορές στις ζωές αμέτρητων διαφορετικών ανθρώπων. Ο απ. Παύλος αναφέρεται στη δύναμη της χριστιανικής εμπειρίας, όταν γράφει στους Κορίνθιους: «Μην έχετε αυταπάτες, στη βασιλεία του Θεού δε θα έχουν θέση ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες ούτε κλέφτες ούτε πλεονέκτες ούτε μέθυσοι ούτε υβριστές ούτε άρπαγες. Και τέτοιοι ήσασταν κάποτε μερικοί, αλλά με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού και με την ενέργεια του Πνεύματος του Θεού καθαριστήκατε από την αμαρτία, γίνατε λαός του Θεού και σωθήκατε από την επερχόμενη οργή του Θεού» Α' Κορινθίους 6:9β-11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου