Σίγουρα πολλά αρνητικά σχόλια έχουν κυκλοφορήσει για το Θωμά. Εντάξει,
μπορεί η φήμη του να μην είναι τόσο άσχημη όσο του Ιούδα, που πρόδωσε
τον Ιησού. Ίσως μάλιστα να μην είναι ούτε και σαν τον Πέτρο, που
απαρνήθηκε τον Κύριο τρεις φορές τη νύχτα πριν από τη σταύρωσή Του. Παρ’
όλα αυτά, ο Θωμάς συχνά κατατάσσεται στους «κακούς» μαθητές του
Χριστού.
Ο Θωμάς χρωστάει τη φήμη του κακού μαθητή σ’ ένα γεγονός που διαδραματίστηκε μετά τη σταύρωση του Ιησού. Ο Ιησούς είχε εμφανιστεί στους μαθητές Του, αλλά ο Θωμάς δεν ήταν εκεί. Οταν έμαθε τα νέα για την ανάσταση και την εμφάνιση του Ιησού, είπε: «Εγώ αν δε δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω τα δάκτυλά μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω» (Ιωάννης 20:25).
Οταν αργότερα ο Χριστός εμφανίστηκε και στο Θωμά, του είπε: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε» (Ιωάννης 20:27).
Πολλοί άνθρωποι όμως, όταν διαβάζουν αυτά τα λόγια, καταδικάζουν το Θωμά εξαιτίας της αμφιβολίας του. Ξεχνούν όμως ότι κανένας μαθητής δεν πίστεψε πριν δει τον αναστημένο Ιησού. Ολοι οι άλλοι μαθητές είχαν ήδη δει τα χέρια και την πλευρά του Ιησού Χριστού. Μάλιστα, ο Ιησούς δεν είπε: «Δεν έπρεπε ν’ αμφιβάλλεις καθόλου». Αντίθετα, έδειξε στο μαθητή Του τις αποδείξεις που ζητούσε για την ανάσταση και μετά του είπε: «Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». Τελικά, όταν ο Θωμάς είδε τις αποδείξεις (η Βίβλος δε λέει αν άγγιξε τα σημάδια όπως έλεγε νωρίτερα ότι θα έκανε), τότε ψέλλισε μια από τις σπουδαιότερες ομολογίες στην ιστορία της χριστιανικής πίστης, αποκαλώντας τον Ιησού «Κύριό του και Θεό του».
Για κάποιο λόγο, έχουμε φτάσει να νομίζουμε ότι η αμφιβολία είναι κακό πράγμα. «Οι αληθινοί xριστιανοί δεν αμφιβάλλουν ποτέ», έτσι λέμε.
Αυτό όμως είναι μύθος.
Η αμφιβολία δεν είναι το αντίθετο της πίστης, αλλά η «μητέρα» της πίστης. Η αμφιβολία δεν ακυρώνει την πίστη, αντίθετα, παραχωρεί τη θέση της στην πίστη. Στην πραγματικότητα, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Θωμά, η αμφιβολία μπορεί να είναι το κίνητρο που θα οδηγήσει στην πίστη.
Ο Τέννυσον έλεγε: «Υπάρχει περισσότερη πίστη στην ειλικρινή αμφιβολία, παρά σε πολλά δόγματα».
Οι Γκόρντον και Γουίλιαμ Μπράουν γράφουν στο βιβλίο τους «Επιστολή προς Ρωμαίους: Το Ευαγγέλιο της ελευθερίας και της χάρης»: «Η πίστη αυξάνεται, καθώς ζητούμε την αλήθεια και αυτός που αναζητάει την αλήθεια πρέπει να κάνει ερωτήσεις και οι ερωτήσεις σημαίνουν ειλικρινή αμφιβολία. Η ελληνική λέξη αμφιβολία υποδηλώνει τον σκεπτικό, τον ερευνητή».
Ο μύθος του πιστού Θωμά, ότι δηλαδή «οι αληθινοί χριστιανοί δεν αμφιβάλλουν ποτέ και για τίποτα», δεν πηγάζει από τη Βίβλο. Το μάθημα που πρέπει να διδαχθεί κανείς από την εμπειρία του Θωμά είναι ότι η αμφιβολία είναι φυσική και μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς για τις αμφιβολίες μας. Στην πραγματικότητα, οι ειλικρινείς αμφιβολίες μάς οδηγούν στην πίστη, καθώς ο Ιησούς μάς αποκαλύπτει την αλήθεια.
Ο Θωμάς χρωστάει τη φήμη του κακού μαθητή σ’ ένα γεγονός που διαδραματίστηκε μετά τη σταύρωση του Ιησού. Ο Ιησούς είχε εμφανιστεί στους μαθητές Του, αλλά ο Θωμάς δεν ήταν εκεί. Οταν έμαθε τα νέα για την ανάσταση και την εμφάνιση του Ιησού, είπε: «Εγώ αν δε δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω τα δάκτυλά μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω» (Ιωάννης 20:25).
Οταν αργότερα ο Χριστός εμφανίστηκε και στο Θωμά, του είπε: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε» (Ιωάννης 20:27).
Πολλοί άνθρωποι όμως, όταν διαβάζουν αυτά τα λόγια, καταδικάζουν το Θωμά εξαιτίας της αμφιβολίας του. Ξεχνούν όμως ότι κανένας μαθητής δεν πίστεψε πριν δει τον αναστημένο Ιησού. Ολοι οι άλλοι μαθητές είχαν ήδη δει τα χέρια και την πλευρά του Ιησού Χριστού. Μάλιστα, ο Ιησούς δεν είπε: «Δεν έπρεπε ν’ αμφιβάλλεις καθόλου». Αντίθετα, έδειξε στο μαθητή Του τις αποδείξεις που ζητούσε για την ανάσταση και μετά του είπε: «Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». Τελικά, όταν ο Θωμάς είδε τις αποδείξεις (η Βίβλος δε λέει αν άγγιξε τα σημάδια όπως έλεγε νωρίτερα ότι θα έκανε), τότε ψέλλισε μια από τις σπουδαιότερες ομολογίες στην ιστορία της χριστιανικής πίστης, αποκαλώντας τον Ιησού «Κύριό του και Θεό του».
Για κάποιο λόγο, έχουμε φτάσει να νομίζουμε ότι η αμφιβολία είναι κακό πράγμα. «Οι αληθινοί xριστιανοί δεν αμφιβάλλουν ποτέ», έτσι λέμε.
Αυτό όμως είναι μύθος.
Η αμφιβολία δεν είναι το αντίθετο της πίστης, αλλά η «μητέρα» της πίστης. Η αμφιβολία δεν ακυρώνει την πίστη, αντίθετα, παραχωρεί τη θέση της στην πίστη. Στην πραγματικότητα, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Θωμά, η αμφιβολία μπορεί να είναι το κίνητρο που θα οδηγήσει στην πίστη.
Ο Τέννυσον έλεγε: «Υπάρχει περισσότερη πίστη στην ειλικρινή αμφιβολία, παρά σε πολλά δόγματα».
Οι Γκόρντον και Γουίλιαμ Μπράουν γράφουν στο βιβλίο τους «Επιστολή προς Ρωμαίους: Το Ευαγγέλιο της ελευθερίας και της χάρης»: «Η πίστη αυξάνεται, καθώς ζητούμε την αλήθεια και αυτός που αναζητάει την αλήθεια πρέπει να κάνει ερωτήσεις και οι ερωτήσεις σημαίνουν ειλικρινή αμφιβολία. Η ελληνική λέξη αμφιβολία υποδηλώνει τον σκεπτικό, τον ερευνητή».
Ο μύθος του πιστού Θωμά, ότι δηλαδή «οι αληθινοί χριστιανοί δεν αμφιβάλλουν ποτέ και για τίποτα», δεν πηγάζει από τη Βίβλο. Το μάθημα που πρέπει να διδαχθεί κανείς από την εμπειρία του Θωμά είναι ότι η αμφιβολία είναι φυσική και μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς για τις αμφιβολίες μας. Στην πραγματικότητα, οι ειλικρινείς αμφιβολίες μάς οδηγούν στην πίστη, καθώς ο Ιησούς μάς αποκαλύπτει την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου